காரணம் – சிறுகதை

வாசகராக, ஆசிரியராக தொடர்ந்து பயணிக்கும் ஆர். பிருந்தா இரமணி அவர்களின் சிறுகதை – kaaranam sirukathai.

“ஸ்வாதி! பெரியவங்களுக்கு வணக்கம் சொல்லுமா!” என்று கற்பகம் தன் மகளைச் சொன்னாள்.

ஸ்வாதி பெண் பார்க்க வந்தவர்களை வணங்கி விட்டு உட்கார்ந்தாள்.
பையனின் அப்பா சொன்னார்: “பொண்ணு பார்க்கவே ரொம்ப அடக்கமா தெரியுது; எங்க குடும்பத்துக்கு ஏத்த பொண்ணா இருப்பான்னு எங்களுக்கு முழு நம்பிக்கை இருக்கு!” “ரொம்ப சந்தோசம்!” என்று ஸ்வாதியின் அப்பா சொன்னார்.

பழக்க வழக்கம் சரியில்லை

பையனின் அப்பா தொடர்ந்தார்: “போன வாரம் தான் ஒரு பொண்ணைப் பார்த்துத் தட்டிப் போச்சு; அந்தப் பொண்ணே வேணாம்னு சொல்லிடுச்சு; விசாரிச்சதுல அந்தப் பொண்ணோட பழக்க வழக்கம் சரியில்லைன்னு தெரிஞ்சது; நானே வேற பையனோட பஸ் ஸ்டாண்டுல பார்த்தேன்; நல்ல வேளை, ஆண்டவனே எங்களைக் காப்பாத்தி, மகாலக்ஷ்மி மாதிரி இருக்கிற உங்க பொண்ணு கிட்டே சேர்த்திட்டான்!”

கல்யாணத்துல விருப்பம் இல்லை

பேச்சு தொடர்ந்து அடுத்த கட்டத்துக்குச் சென்றது. “எப்ப தாம்பூலம் மாத்திக்கலாம்?” என்று பையனின் அப்பா கேட்டார்.
ஸ்வாதி பேச்சை இடைமறித்து, “பெரியவங்க பேசும் போது இடையிலே பேசுறதுக்கு மன்னிக்கணும்; எனக்கு இந்தக் கல்யாணத்துல விருப்பம் இல்லை!” என்று சொன்னாள் – kaaranam sirukathai.

“ஸ்வாதி என்ன இது?” என்று ஸ்வாதியின் அப்பா பதறிய போது கூட “அப்பா ப்ளீஸ்!” என்று சொல்லி விட்டாள்.

வந்தவர்கள் கிளம்பிச் சென்று விட்டார்கள். அவர்கள் சென்றவுடன் கோபத்துடன் ஸ்வாதியின் அம்மா கற்பகம், “என்ன காரியம் செஞ்சிருக்கே ஸ்வாதி?” என்று கத்தினாள்.

பேச்சில் இருந்த நியாயம்

ஸ்வாதியோ பொறுமையாக, “அம்மா! நான் சொல்றதக் கொஞ்சம் பொறுமையா, கோபப்படாம கேளுமா; அவங்க இதுக்கு முன்னாடி பார்த்த ஒரு பொண்ணைப் பத்திச் சொன்னாங்க இல்லையா? அது வேறு யாரும் இல்லைமா, என்னோட தோழி ஹரிணி தான்மா; அவ மேலே படிக்கணும்னு ஆசைப்பட்டா; இது தெரியாம அவங்க அப்பா-அம்மா மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்களை வரச் சொல்லிட்டாங்க; இவ பொறுமையா தெளிவா அவங்க கிட்டே விளக்கி இருக்கா; ஆனா பாரும்மா, இவ காரக்டர் மேலேயே பழி போடறாங்க;

இவங்க பஸ் ஸ்டாண்டுல பார்த்தது அவளோட பெரியப்பா பையன் கூடத் தான். அப்படியே வேற பையனோட பார்த்தாக் கூட அது அவன் வகுப்புத் தோழனா இருக்கலாம்; இவங்களா எப்படி ஒரு தப்பான முடிவுக்கு வரலாம்? நமக்குப் பிடிக்கலேன்னா வீணா பழி போடக் கூடாதும்மா; இந்தக் குணம் வாழ்க்கைக்கு நல்லதில்லை!” என்று முடித்தாள்.

அவள் பேச்சில் இருந்த நியாயம் அவளுடைய அப்பா, அம்மாவை அமைதி காக்க வைத்தது.

– ஆர். பிருந்தா இரமணி, மதுரை